Przyjazd i pierwszy dzień w Soplicowie

-


 Nareszcie przybyłem do domu! Po skończonych naukach w stolicy, w Wilnie, wróciłem do Soplicowa. Wnętrze dworku nic a nic się nie zmieniło! Wszystkie te same meble, przyrządy, portret Kościuszki na ścianie, nawet stary zegar kurantowy. Oczywiście zegar jest już tak stary że praktycznie cały czas trzeba go od początku nakręcać, ale nadal wybija on piękną melodie "Mazurka Dąbrowskiego". Pobiegłem zajrzeć do swojego dawnego pokoju. Otwieram drzwi, a tu nie mała niespodzianka. Panował w nim istny bajzel! Na fortepianie bezwładnie porozrzucane nuty i książki, po podłodze szlajają się pończoszki, sukienki. Czyżby pod moją nieobecność zamieszkała tu jakaś kobieta?! I wtedy ją ujrzałem. Stała sobie w ogródku i w samej bieliźnie karmiła ptactwo. Nagle wbiegła do pokoju (w oknie była deska, która prowadziła do ogrodu). Gdy mnie ujrzała stojącego w drzwiach przeraziła się i uciekła przez okno na pole. Chyba się zakochałem... gdy ujrzałem ją me serce podskoczyło do góry i zaczęło promieniować uczuciem do pięknej niewiasty. No ale wyszedłem by znaleźć i przywitać się z domownikami. 

Tadeusz Soplica

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kłótnia i pogodzenie się z Telimeną

-
Obraz
 Jestem takim idiotom!!! Większego ode mnie głupca świat nie widział!!! Po skończonym polowaniu wróciliśmy do Soplicowa na wieczerze. Myśliwi, jak już wcześniej mówiłem, nie byli zbytnio zadowoleni. Gdy wchodziliśmy do dworku, witały nas dwie kobiety. Jedna z nich to była Telimena, a drugiej, młodszej nie znałem. Gdy podszedłem bliżej poznałem w niej pannę którą widziałem pierwszy raz w moim dawnym pokoju, po tym jak przyjechałem do Soplicowa! Dygnęła, Telimena przedstawiła ją jako Zosia. Nie wiedziałem co mam zrobić, a tym bardziej powiedzieć! Raz było mi zimno, a raz ciepło. Raz bladłem, a raz rumieniłem się. Wojski zauważył mój zły stan i kazał mi pójść do pokoju dla spoczynku, lecz jak nic nie mówiąc oparłem się o kominek i rozmyślałem. "Jak można dać się tak łatwo oszukać? Przecież na kilometr widać różnice pomiędzy Telimeną a Zosią! Jak można pomylić brunetkę od blondynki?!" Telimena widząc żem nie swój, podeszła do mnie i próbowała do mnie zagadać. To jednak jeszcze ba...
Czytaj więcej

Grzybobranie i dyskusja o sztuce

-
Obraz
 Dziś po śniadaniu Sędzia ogłosił konkurs na  GRZYBOBRANIE!!! Ten kto znajdzie najokazalszego rydza ten będzie mógł zasiąść obok najpiękniejszej, według jego zdania, panny lub chłopca. Wszyscy domownicy i goście, w tym ja, po odpowiednim ubraniu się udali się do pobliskiego lasu na grzyby. Jeśli by ktoś przyszedł wtedy do lasu mógłby pomyśleć, że nawiedzają go duchy. Ubrane na biało postacie, w kapeluszach, panie w woalkach, chodziły wolniutko i co jakiś czas schylały się po zdobycz. Panowie zbierali lisice, a panny borowiki. Oprócz tego królowały rydze, koźlaki, bielaki, lejki, opieńki oraz surojadki w trzech odmianach. Jednak Wojski wyróżniał się od reszty. On zbierał muchomory! Uważał, że napar z nich sporządzony przyciąga muchy, a one po napiciu się jego padają. Telimena rozłożyła się w "świątyni dumania" i czytała książkę jednocześnie rozmawiając z Sędzią. Nie za bardzo wiem o czym konwersowali, coś o jakiś zaręczynach, za mąż pójściach i te sprawy. Po jakimś czasie to c...
Czytaj więcej